فاطمه ملایی/ یادداشت؛ بالاخره بعد از چند ماه، نتایج آزمون مس اعلام شد، آزمونی که خیلی از امیدها را ناامید کرد زیرا در این آزمون تقریبا ۱۷ هزار نفر ثبت نام کردند که در این میان فقط ۱۵۰۰ نفر در مرحله اول پذیرفته شده اند که در مرحله دوم “مصاحبه” این تعداد به ۵۰۰ نفر کاهش پیدا خواهد کرد.
تعداد ثبت نام کنندگان در این آزمون، حجم زیادی از جوانان بیکار را نشان می دهد که در این سالها پشت دروازه اشتغال منتظر یک معجزه هستند تا از مرحله بیکاری به مرحله اشتغال پرتاب شوند.
اما آنچه در اینجا قابل تأمل است اینکه در سالهای اخیر، جوانان بیکار در منطقه رفسنجان، انار و شهربابک چشم امیدشان به دروازه های ورودی مجتمع های مس سرچشمه رفسنجان و شهربابک است.
حال که بعد از شش سال آزمون مس با تلاش‌های انارکی محمدی شکل گرفت و استخدام نیروهای بومی کلید خورد اما دو مجتمع مس ظرفیت محدودی برای استخدام نیرو دارند و نمی توان توقع داشت که جوابگوی این حجم از بیکاران باشند.
آنچه در این دو_سه سال اخیر مطرح شده است، ایجاد مشاغل پایین دستی مس و همچنین ارتباط مجتمع مس سرچشمه با شرکت ها، کارخانه ها و کارگاههای صنعتی منطقه است و مس با خرید از صنایع و محصولات بومی، علاوه بر حمایت از مشاغل خُرد، زمینه اشتغالزایی غیرمستقیم را هم فراهم کند. تقریبا برنامه ای که انارکی محمدی نماینده مردم شهرستان‌های انار و رفسنجان در پیش گرفت و تا جایی که امکان داشت ارتباط کارگاههای صنعتی و شرکت ها را با مجتمع مس سرچشمه برقرار کرد که مجتمع مس خریدهایش را از کارگاهها و شرکت های منطقه تامین می کند، بیش از این میزان خریدها کمتر از یک میلیارد تومان بود که در این سالها افزایش چشمگیری داشته است.
توجه به ایجاد مشاغل پائین دستی مس یکی از مقوله های مهم در ایجاد اشتغالزایی است که سالهای بسیاری برای اجرایی شدن این طرح از دست رفته است که باید به این مهم بیش از گذشته توجه شود.
رفسنجان علاوه بر مدیران فرهنگی و اجتماعی به مدیرانی با شَم اقتصادی نیاز دارد. مدیرانی که مسیر سرمایه گذاری های جدید را در شهرستان هموار کنند تا رفسنجان از نظر اقتصادی کمی جان بگیرد و میزان بیکاری هم کاهش پیدا کند. شهری که بیش از حد به اقتصاد تک محصولی پسته وابسته است و با نبود پسته در سه سال اخیر به وضوح می توان دید چه بر سر اوضاع اقتصادی شهرستان و مردم آمده است.
