نویسنده: غلامرضا بنی اسدی/روزنامه‌نگار
شایوردنیوز_یادداشت/یک آگهی را می‌خوانم در فضای مجازی. شگفتی برانگیز است؛ “سینی کباب و جگر ویژه در جگر سرای…… تقدیم می‌شود. سینی شامل ۴ عدد جگر – ۱ عدد جگر پیچ – ۲ عدد دل یا قلوه – ۲ عدد چنجه – ۱ عدد چربی – ۱ سیخ کباب لقمه – ۱ عدد گوجه – ۲ عدد ماست و خیار – ۴ عدد نان – ۱ عدد سرویس – ۲ عدد نوشابه” قیمتِ این سینی با این محتوا چقدر باشد خوب است؟ ۱۵۰ هزارتومان که با ۲۷ درصد تخفیف می‌شود ۱۰۹ هزار و ۵۰۰ تومان. خواندنم تمام نشده هرکس شنیده است آدرس آن محل را می‌پرسد و می‌خواهد. شرمنده می‌شوم از این اشتیاق. سرم را پایین می‌اندازم و می‌گویم برای امروز نیست.
البته قصد شوخی نداشتم چه رسد به سرِ کار گذاشتن دوستان. خبر می‌خواندم از باب سوژه‌یابی. به آنان هم که بهتر از من می‌دانستند عرض کردم، امروز همون ۴ عدد جگر و یک جگر پیچ می‌شود این قیمت. اما مال خیلی وقت پیش هم نیست. برای سال ۱۴۰۰ است. حدود ۲ سال پیش دقیقاً دو سال و دو ماه. برای شهریورِ ۱۴۰۰. در این دو سال مگر چه اتفاقی افتاده است که رسیدیم به این جا که قیمت‌های دو سال قبل این قدر برای ما باور نکردنی به نظر برسد؟ حقوق‌ها مگر چقدر زیاد شده است؟ تا جایی که یادم هست دو تا ۱۰ درصد در سال ۱۴۰۱ اضافه شد و ۲۰ درصد هم در سال ۱۴۰۲. روی هم چهل درصد، اما قیمت غذا را خودتان مقایسه بفرمایید چقدر افزایش یافته است. نمی‌پرسم علتش را فقط شرح وضع می‌کنم هرچند وضع خوب نیست.
بسیاری از مردم باید فقط نرخ‌ها را بخوانند. هر روز هم از تعداد کسانی که بتوانند بِخَرند و بِخُرند کم و کمتر می‌شود. متأسفانه قیمت‌های دو سال پیش برای خاطره بازی است انگار. خاطراتی که به حسرت باید خواند. البته خاطراتی دیگر هم پیوست دارد. آن روز‌ها بسیاری یقه دولت روحانی را در دست داشتند و به در و دیوار می‌کوبیدند که چرا گرانی است. تورم، گرانی/ جواب بده روحانی به نماز جمعه هم کشیده شده بود و تأیید جناب خطبه خوان را هم در پی داشت.
اما امروز….. تنها خبری که با گوشت و پوست و استخوان لمسش می‌کنیم گرانی است. حرفش هم – الحمدلله – به جایی کشیده نمی‌شود. متدینین و خطبه خوانان محترم به سلامتی و با برداشت صد درصدی ثوابِ نماز، به طریق صواب به خانه برمی‌گردند. تقبل‌الله منهم ان‌شاالله!
